وب سایت رسمی امیرپویا رشیدی

در قرارداد خصوصی وکالت علاوه بر مبلغ یک صد میلیون ریال حق الوکاله درصدی از ارزش یوم الادای محکوم به توافق شده بود که اگر رای مساعد موکل باشد وکیل بتواند آن مبلغ را هم به عنوان پاداش بستاند. پس از حدوث اختلاف وکیل تقاضای ورود داور و صدور رای به خواسته مطالبه حق الوکاله و خسارات وارد بر آن و خسارت مطالبه حق را می نماید. خوانده داوری قرارداد داوری و قرارداد اصلی را انکار می کند و ضمن انکار در لایحه خود تلویحاً امضای قرارداد را می پذیرد اما با عنایت به عدم ذکر آن ده درصد ارزش یوم الادای محکوم به در فرم مخصوص کانون وکلا منکر تراضی راجع به آن قسمت می شود. داور با تکیه بر اقاریر تلویحی خوانده و دیگر امارات و دلایل موجود در پرونده ضمن احراز اصالت امضای قرارداد متنازع فیه، ماهیت شرط مزبور را حق الوکاله تشخیص داده و ضمن اینکه موضوع را از مصادیق تحت شمول قاعده احسان محسوب کرده نسبت به پذیرش دعوای خواهان نسبت به اصل خواسته انشاء رای می نماید.

«با لمس عنوان این مطلب، آن را کامل بخوانید»