با توجه به ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ مجازات ها به هشت درجه تقسیم شده اند، مجازات کلاهبرداری عادی با توجه به حداکثر و حداقل میزان حبس مقرر برای آن در زمره مجازات های درجه ۴ قرار دارد، اما همیشه تشخیص موضوع به این سادگی نیست، زیرا بزه کلاهبرداری همراه با جزای نقدی است و جزای نقدی متناسب با مقدار مال کلاهبرداری شده متغیر است.
در اکثر موارد جزای نقدی در ردیف مجازات درجه یک جای می گیرد لذا در این موارد تشخیص درجه مجازات کلاهبرداری آسان نیست، آیا باید آن را مطابق با حبس مقرر، از جرائم درجه ۴ دانست و یا اینکه با توجه به جزای نقدی باید درجه بالاتری را مدنظر قرار داد؟ پاسخ این پرسش موثر در تشخیص صلاحیت محاکم رسیدگی کننده و همچنین نحوه اعتراض به رای و مرجع رسیدگی کننده به آن اعتراض است.
قانون گذار به جهت تشخیص درجه مجازات ها، مجازات شدیدتر را ملاک قرار داده است اما در بسیاری از موارد تشخیص شدید از خفیف مشکل می باشد؛ به روایت فایل پیوستی، دیوان عالی کشور در یک رای وحدت رویه، حبس را ملاک تشخیص درجه مجازات کلاهبرداری دانسته است، این تشخیص از برخی جهات مفید و راهگشا است ولی از جهاتی هم دارای ایراد است، فواید این سیاق آن است که از اختلاف نظر و تشتت آراء می کاهد و راهکاری ساده ارائه می دهد، اما ایراد روش مذکور آن است که به مجازات اشد بی توجه است، بعضاً میزان جزای نقدی به حدی بالاست که توجهی بیشتر را می طلبد.