آزمون کارآموزی وکالت

به نام خداوند جان و خرد

در این زمهریر آذرماه دلبسته ایم تا از آزمون پنجمین روزِ آن، استعدادهایی را اصطیاد کنیم تا در ادامه این راه دشوار یاریگر حامیان خسته ی حقوق فردی باشند، اگر بگویم برای همه شرکت کنندگان در آزمون فردا آرزوی پیروزی و عبور از این سد را دارم پای در وادی پوپولیسم نهاده و سخنی ناصواب گفته ام زیرا در این آرزو دو محدودیت هست:

نخست اینکه جامعه وکالت نیاز به آنانی دارد که خویش را به دانش و اخلاق حقوقی آراسته اند، بدیهی است اگر کسانی که فاقد این دو خصیصه هستند به هر طریق موفق به اخذ مجوز وکالت شوند، حاصلی جز خسران هم برای خود، هم برای جامعه وکالت و هم برای کل اجتماع نخواهند داشت؛ جامعه وکالت به دنبال آنانی است که برایشان تلاش در راه جاری نمودن عدالت و دفاع از حق به شرحی که در سوگندنامه آمده است، در اولویت باشد، همچنان که وظیفه وکیل دفاع از حق موکل است و نه منافع موکل.

محدودیت دوم  ضرری است که درصورتِ افزایش تعداد وکلا گریبانگیر جامعه خواهد شد، به عبارتی فزونی در این جذب تالی فساد دارد که به دو نمونه آن به اختصار اشاره می شود:

اولاً این امر موجب می گردد حتی افرادی که تخصص لازم را ندارند پروانه گرفته و با همین مجوز موجب تضییع حقوق مردم شوند؛ اتخاذ راه ناصواب، تشخیص اشتباه، دفاع نادرست همه و همه عواقبی بد برای مردم خواهد داشت.

ثانیاً این امر موجب ایجاد مشکل در وضعیت معیشتی وکلا خواهد شد که این خود، دست کم دو پیامد ناگوار برای جامعه دارد، نخست وکیل گرسنه را وا می دارد که هر پرونده ای را قبول کند و به تبع آن به طرح دعاوی بی اساس همت گمارد و دادگستری را به دلیل حجم بالای کار فلج کند؛ دوم اینکه رغبت استعدادها را برای ورود به جامعه حقوقی از بین می برد، اگر استعدادها جذب نشوند، دانش حقوقی روزبه روز فقیرتر و بستر پیشرفت و امنیت در همه زمینه ها زایل خواهد شد، زیرا در یک جامعه اگر روابط حقوقی بین اشخاص به درستی تعریف شده باشد راه برای ترقی در دیگر امور هم باز خواهد شد، در غیراینصورت آب در هاون کوفتن است.

ناگفته نماند وکیلی که اولویت اولش مال اندوزی باشد مستعد ایجاد فساد است، ما قسم نخورده ایم که از ناحق موکل خود دفاع کنیم، این کار نه در قالب اخلاق حرفه ای و نه در هیچ قالبی دیگر قابل توجیه نیست، هر جا ناحقی از ما خواسته شد مجبور به تمکین نیستیم؛ ما مکلفیم از حقِ موکل خود دفاع کنیم در صورت اخیر حکم هرچه باشد برنده ایم.

النهایه برای آنان که زحمت کشیده و دانش حقوقی را درک کرده، اخلاق را دوست داشته و خود را آماده نموده اند که پس از اخذ پروانه مشقتی بیشتر را تحمل کنند و برای مطالعه و تحقیق الی الحد کمر بسته اند آرزوی کامرانی دارم.

امیرپویارشیدی

پیام بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.