مرحوم حسن آقایی فر

در نرم افزارِ لاین مردی خوش مشرب، مهربان و شاعر مسلک به پی ویِ من (به نقل از مجازی ها) می آمد، نمی شناختمش، اما صریح بود، به دل می نشست، نبشته هایم را نقد می کرد و بی پروا نظرش را می گفت، چه درخصوصی، چه در منظرعام و در زیر نوشته ها،

۲ . در فضای مجازی صحبت از یک منع تعقیب مهم و دلنشین بود، یک قاضی به مصداق آیه شریفه «وَلا یَجرِمَنَّکُم شَنَآنُ قَومٍ عَلىٰ أَلّا تَعدِلُوا ۚ اعدِلوا هُوَ أَقرَبُ لِلتَّقوىٰ» و با تفسیری زیبا از اصل ۳۸ (و ۳۲) قانون اساسی، به یک کلید نامشروع، مشروعیت نبخشیده بود، همه تحسینش می کردند؛ اسم قاضی آشنا به نظر می آمد.

۳ . درفضای مجازی خبر مرگ یک قاضی جوان منتشر شده بود، بسیاری علی الخصوص دانشگاهیان و وکلا ناراحت بودند، نمی فهمیدم چرا؟ مطالب بیشتری را خواندم ، فهمیدم که مرحوم، بسیار محترم، خوش رفتار و با سواد بوده، همچنین ایشان صادر کننده همان منع تعقیب دوست داشتنی بوده اند، که شاید بتوان گفت یکی از مفاخر سیستم قضایی است؛ اما چقدر چهره اش آشنا است …..

۴ . خبر مرگش اندوهناک بود، او به دلم نشسته بود، پایِ ثابت شعرهایم بود، هیچ وقت شغلش را نپرسیده بودم اما آنگونه که او از قداست وکالت می گفت، فکر می کردم وکیل است، یادش گرامی باد، دوست مهربانِ مجازی ام، حسن آقایی فر :

ای از غزل از ترانه بهتر
ازیاسِ حیاطِ خانه بهتر

درقصه ی دادگُستراندن
یک خسته ز تازیانه بهتر

پامی نهدعاشقانه چون تو
دردامِ بدونِ دانه بهتر

هرچندپس ازتو می شنیدیم
صدناله از این حنانه بهتر

خوش بادشکفتنت برادر
ازغنچه و از جوانه بهتر

ای درتو دوبالِ یک فرشته
بی دردِ قفس، سمانه بهتر

دل دادنِ عاشقانه ی تو
از قامَتِ زاهدانه بهتر

امیرپویارشیدی ۱۳۹۴/۹/۲۴